• 
• 
• 

• 
• 
• 

Fragment

De jongens waren nog steeds luidruchtig. 'Hier is ook een kast!' riep Tonny uit het voorkamertje. En toen gilde hij. Het was geen jubelkreet maar een schreeuw van schrik. Sooys was in één stap op de overloop, smeet de deur open en bleef als aan de grond genageld staan. Tonny stond voor de klerenkast, oog in oog met een forse man, die probeerde zich te verbergen achter de armzalige voorraad van twee jurken, een bloes en een zondags pak.

Voordat Sooys iets kon ondernemen, werd hij opzij geduwd.

'Heinrich!' Niesje vloog op de man af, midden in de garderobe. De bloes viel met kleerhanger en al van het rek en belandde op haar hoofd. Ze rukte hem ongeduldig van zich af en sloeg haar armen zo ver ze kon om Heinrichs middel.

Sooys had hem niet meteen herkend, in burgerkleren en op deze onverwachte plek. Heinrich was mager geworden, en hij zag bleek.

Onder Niesjes stormachtige begroeting wankelde hij. Maar daarna begon hij te lachen en drukte haar dicht tegen zich aan. Ze begon tegen hem te ratelen in het taaltje dat ze samen spraken, Zeeuws-Vlaams, Duits en Nederlands door elkaar.

Nol liep naar voren, keek even naar Heinrich en trok toen Niesje bij hem vandaan. Ze trapte en sloeg hem.

'Laat me los! Heinrich is geen vijand! Heinrich is mijn vriend!'

 

Met de knoppen aan de bovenkant kun je meer lezen uit en over het boek. Met die hieronder ga je naar de rest van mijn site. Daar vind je een compleet overzicht van mijn jeugd- en kinderboeken, met voor elk boek een plek zoals deze, en allerlei andere informatie.